Immortal Bach – Old versus new: een programma dat illustreert hoe groot de invloed van de oude meesters is op de huidige muziekcultuur. Met name Johann Sebastian Bach is en blijft een inspiratiebron voor andere componisten. Onder leiding van Benjamin Bakker zet Coqu in dit programma de werken van J.S. Bach en zijn familie centraal, aangevuld met composities van tijdgenoten en van hedendaagse componisten die door de oude meesters geïnspireerd zijn. Coqu zingt zowel a capella als met begeleiding van basso continuo, bestaand uit Iason Marmaras (orgel) en Frank Wakelkamp (cello), die ook delen uit twee cellosuites zal vertolken.
Ter illustratie een paar voorbeelden van het Old versus new in dit programma: Knut Nystedt (1915-2014) improviseerde op het door J.S. Bach geharmoniseerde koraal Komm, süßer Tod. Hij maakte een bewerking waarin het koor in vijf verschillende groepen om het publiek staat; elke groep zingt het koraal in een eigen tempo, waardoor bijzondere harmonische wendingen ontstaan. Hear my prayer van Bachs tijdgenoot Henry Purcell, klinkt in een bewerking van Sven-David Sandström (1942); van When David heard zingt Coqu een oude en een nieuwe versie, waarbij de vraag zich opdringt in hoeverre de hedendaagse componist beïnvloed is door de oude meester. Frank Wakelkamp speelt voor de pauze delen uit de Cello Suite no. 2 in D mineur van J.S. Bach en na de pauze de versie van Max Reger uit 1898.
Programma
- Johann Sebastian Bach uit Cello Suite no. 2 in C groot (BWV 1008)
Prélude, Allamande, Chigue
- Knut Nystedt Immortal Bach
- Thomas Tomkins When David heard
- Johann Michael Bach Fürchtet euch nicht
koor en basso continuo
- Sven David Sandström Hear my prayer, o Lord
– Pauze-
- Max Reger uit Cello Suite nr 2 in d mineur opus 131C
Präludium, Gavotte, Gigue
- Eric Whitacre When David heard
- J.C. Bach / J.S. Bach Ich lasse dich nicht BWV 159
koor en basso continuo
- Johann Sebastian Bach Der Geist hilft unser Schwachheit auf BWV 226
koor en basso continuo
Met medewerking van
Frank Wakelkamp, Cello
Iason Marmaras, Orgel
Concerten
Zondagmiddag 18 januari 2015, Soest, Oude Kerk, Torenstraat 1
Aanvang 15:30, entree €10,00
Vrijdagavond 23 januari 2015, Utrecht, Pieterskerk, Pieterskerkhof 3
Aanvang 20:15, entree: € 15,00 – € 10,00 (CJP, U-pas, <12 jaar)
Reserveren: stuur een mailtje naar info@coqu.nl onder vermelding van uw naam, welk concert, hoeveel kaarten met en/of zonder korting.
Frank Wakelkamp (www.frankwakelkamp.com)
Frank Wakelkamp is cellist, gambist, docent, onderzoeker en muziekuitgever. Hij studeerde ‘moderne’ cello aan het Utrechts Conservatorium, waar hij les had van Dmitri Ferschtman en Maarten Mostert. Masterclasses volgde hij bij Frans Brüggen, Heinrich Schiff en Christophe Coin. Bij Viola de Hoog studeerde hij af als Uitvoerend Musicus barokcello.
Als orkestmusicus werkte hij met Anima Eterna, Concerto d’Amsterdam, Currende, Les Musiciens du Louvre, Al Ayre Español. Dirigenten waren Jos van Immerseel, Eduardo Lopez Banzo, Erik van Nevel, Ton Koopman, Klaas Stok. Met het Holland Boys Choir nam hij onder andere 200 religieuze cantates van J.S. Bach op als continuo-cellist en als bespeler van de violoncello piccolo.
Hierna nam hij een solo-cd op met cellosonates van de Amsterdamse barokcomponist Jacob Klein, die is uitgebracht bij Muziekgroep Nederland (CV 125). Hiervoor verrichte hij ook musicologisch onderzoek naar de voorheen onbekende Klein.
Kamermuziek speelt Frank Wakelkamp met Camerata 1800, The Great Charm, Gut Feelings en diverse ad hoc formaties, maar hij treedt ook op als solist. Met Trio Eroica won hij in 1996 het concours Musica Antiqua in Brugge met bijzondere lof van de Jury en de Radioprijs van BRTN 3.
In juni 2002 debuteerde hij op de viola da gamba en in 2003 soleerde hij voor het eerst in de Mattheüspassie van Bach. In 2005 startte hij met de eerste Urtext-uitgave van onder meer de cellosonates van Boccherini op editionwakelkamp.com. In 2007 gaf hij een lezing en een masterclass aan het Utrechts Conservatorium over musicologisch onderzoek en de cellosonates van Jacob Klein; sinds 2009 geeft hij minors barokcello aan de Fontys Hogeschool in Tilburg.
Iason Marmaras
Iason Marmaras is klavecinist, zanger en dirigent.
In 2006 is hij uit Athene naar Den Haag gekomen om klavecimbel en zang te studeren bij Ton Koopman, Michael Chance en Peter Kooij. Het Koninklijk Conservatorium bood hem een rijkdom aan inspirerende docenten en collega’s, een unieke ervaring die zijn muzikale taal diepgaand heeft beïnvloed.
Iason is gefascineerd door de wisselwerking tussen muziek en taal, in compositie en uitvoering, een reden om heel enthousiast bezig te zijn met de ‘stile recitativo’ in de 17e eeuw. Ook de denkbeelden rond improvisatie, leiding, theater, polyfonie, en dansende of spelende zangers (ofwel zingende dansers of musici) boeien hem steeds.
Iason Marmaris werkt met het Leids Cantate Consort en leidt zingend en spelend zijn ensemble Os Orphicum; hij improviseert met het Scroll Ensemble barokke improvisaties. Daarnaast begeleidt hij zichzelf in Lieder-Abende van Schumann en Brahms op de fortepiano.
In 2009 zong hij Lesbo in Händel’s Agrippina onder Hernán Schvartzman, en in 2011 zong hij Amor in Monteverdi’s l’Incoronazione di Poppea onder Markellos Chrysikopoulos. Hij is ook een steeds gewilde vocal coach, en de regelmatige begeleider van sopraan Stefanie True en contratenor Jan Kullmann.
Dat begon in Italië en verspreidde zich later in heel Europa. Wat nu zo vanzelfsprekend lijkt was toen revolutionair: het muzikaal onderstrepen of zelfs uitbeelden van de tekst van een gedicht. Plotseling was er de mogelijkheid om de passie, smart en wellust van poëzie in muziek te laten weerklinken. Alle componisten wilden dit nieuwe genre uitproberen. Coqu zingt daarom een madrigalenkrans uit diverse stijlen en periodes. Van Monteverdi tot Lauridsen en van Schütz tot Kleppe. De dirigent componeerde bovendien twee spiksplinternieuwe madrigalen voor Coqu. Sandler karakteriseert zijn muziek als ‘renaissance jazz’. Nieuwsgierig naar hoe dat klinkt? Kom dan vooral luisteren!
